Oudertraining is gericht op het vergroten van inzicht in de communicatiepatronen tussen ouders en kind. Aan de hand van video-opnames kan heel gericht advies gegeven worden.

Autisme betekent in letterlijke zin ‘opgaan in jezelf’ en typeert een grote moeite in het verwerken van prikkels. Prikkels en indrukken worden meer versnipperd waargenomen waardoor er vaak ook een andere betekenis wordt verleend aan die indrukken dan gebruikelijk, gemiddeld of vanzelfsprekend is. Het is naar de huidige inzichten vooral een informatie-verwerkingsstoornis, die verstrekkende gevolgen heeft voor het sociale functioneren, communiceren, leren en organiseren van het dagelijkse leven. Het is, zoals bij zoveel stoornissen, geen alles-of-niets verhaal. Het gaat om een geleidelijke schaal, variërend van ernstige tot lichte mate.

Opzet

Bij het onderzoek naar autisme gaat het om het onderzoeken van verschillende ontwikkelingsdomeinen, waaronder: sociale ontwikkeling en contactname, communicatie en taal, verbeeldingsvermogen, handelen en motoriek, plannen en organiseren. Op al die gebieden kun je als het ware inschalen waar een kind of volwassene zich op die geleidende schaal functioneert en wat de impact is op ontwikkelen en sociale redzaamheid. Intelligentie ook een belangrijke rol en wordt onderzocht. Bij kinderen is een observatie op school ook belangrijk om te zien hoe het contact verloopt en hoe reacties zijn in een drukkere omgeving.

Vervolg

Onderzoek geeft duidelijkheid of er sprake is van aan autisme verwante ontwikkelingsproblematiek. Dat is overigens niet altijd duidelijk na een onderzoek, soms moet je de ontwikkeling op verschillende gebieden afwachten, zeker bij jonge kinderen. Bij kinderen richt een vervolg zich altijd op de vraag wat je als ouder kunt doen om duidelijker te zijn in de communicatie, om meer overzicht te creëren op het ‘bureaublad van het dagelijks leven’ thuis en op school. Het overwegen van een schoolkeuze is overigens vaak een onderwerp dat na een onderzoek en bewustwording ter sprake komt.

Leo Kanner heeft in 1943 voor het eerst gesproken over autisme. Als eerste kinderpsychiater in de VS beschreef hij een groep van 11  kinderen met opvallende en kenmerkende gedragingen. Lees het volledige artikel.